Spis treści:
Fundamenty stanowią ważną część domu z oczywistego powodu – są wsparciem dla całej konstrukcji. Mogą być też głównym źródłem strat energii, jeśli nie są odpowiednio izolowane z uwagi na fakt, że pozostają w stałym kontakcie z zimną, często wilgotną otaczającą ziemią. Dobra wydajność energetyczna budynku zaczyna się od podstaw. Przez lata ludzie nie mieli pojęcia o ogromnym potencjale efektywności energetycznej izolacji fundamentów. Szacuje się, że profesjonalnie zainstalowana zmniejsza straty ciepła o co najmniej 50%, przy podobnym wpływie na rachunki za energię. Co więcej, poprawia komfort cieplny pomieszczeń i zwalcza rozwój pleśni w domach.
Oszczędzanie energii jest jednym z najważniejszych powodów, dla których warto izolować ściany fundamentowe. Ich lokalizacja i ogólny układ określi, jaki typ izolacji będzie najlepszy. Najczęściej spotykane są trzy jej rodzaje:
- ze sztywnej pianki,
- z pianki natryskowej,
- z wełny mineralnej.
Z czego wykonuje się izolacje?
Wełna szklana
Wykonana z piasku i szkła pochodzącego z recyklingu, jest dostępna w rolkach, usztywnianych płytach lub matach, które są łatwiejsze do zastosowania w izolacji wnęk. Dzięki niewielkiej wadze nadaje się do recyklingu i jest dobra zarówno do izolacji termicznej, jak i akustycznej. Staje się jednak nieskuteczna, gdy zamoknie, więc powinna być chroniona przed wilgocią. Wymaga również znacznej grubości, aby dorównać wydajnością izolacji z pianki sztywnej.
Wełna mineralna
Wykonana ze stopionej skały, posiada wiele cech wełny szklanej i występuje w podobnych formach. Jest odporna na wodę i ognioodporna, jak również niezwykle elastyczna, dzięki czemu dopasuje się do każdej ocieplanej powierzchni.
Polistyren piankowy (EPS)
jest to lekka, sztywna, trwała płyta, równoważna wydajnością oraz ceną wełnie szklanej i mineralnej, odporna na działanie wody, choć klasyfikowana jako palna. Służy do częściowego wypełnienia wnęk, izolacji podpodłogowych i ścian zewnętrznych.
Polistyren ekstrudowany (XPS)
Gęstsza, mocniejsza forma styropianu; jego głównym atutem jest odporność na przenikanie wody, dzięki czemu jest często stosowany do izolowania fundamentów.
Izolacja poliizocyjanurowa (PIR) i fenolowa
Najbardziej wydajne formy izolacji, te sztywne płyty piankowe są pokryte folią aluminiową, która działa jako ochrona – bariera dla wilgoci i odbijająca ciepło. Zasadniczo zapewniają dwukrotnie większą wydajność niż tańsza izolacja, ale za wyższą cenę.
Izolacja wielofoliowa
W przeciwieństwie do innych form izolacji, które wykorzystują niewielkie ilości powietrza lub gazu do spowalniania przepływu ciepła, folie wielowarstwowe wykorzystują błyszczący materiał, który odbija ciepło z powrotem. Zazwyczaj składają się z warstw folii aluminiowej naprzemiennie z warstwami bardziej konwencjonalnej izolacji. Są jednak bardzo cienkie, dzięki czemu idealnie nadają się do ograniczonych przestrzeni, takich jak adaptacje na poddasze. Do prawidłowego funkcjonowania potrzebują niewielkiej przestrzeni powietrznej po obu stronach.
Wełna owcza
Produkt naturalny, który ma takie same właściwości jak wełna mineralna. Cechuje go też higroskopijność – jest w stanie pochłaniać i oddawać wilgoć, a tym samym regulować wilgotność. Pochłania i neutralizuje również toksyny unoszące się w powietrzu, co jest dobre dla alergików. Jego główną wadą jest cena: około pięciokrotnie wyższa od wełny mineralnej.
Aerożel
Pierwotnie opracowany przez NASA, ten lekki materiał o niskiej gęstości, wykonany z żelu krzemionkowego, jest zwykle łączony z płytą gipsowo-kartonową, płytą z tlenku magnezu lub płytą wiórową. Może pasować do najlepiej działających izolacji konwencjonalnych w ułamku ich grubości, dzięki czemu idealnie nadaje się do miejsc, w których przestrzeń jest ograniczona, w szczególności do renowacji. Jego wysoki koszt ogranicza jednak jego zastosowanie.
Czym jest wartość U?
Wartość U jest miarą szybkości, z jaką ciepło przepływa przez materiał – dowolny materiał od ściany z cegły do arkusza izolacji. W rzeczywistości opisuje ilość ciepła w watach przechodzących przez każdy metr kwadratowy materiału dla każdego stopnia różnicy temperatur między wnętrzem i zewnętrzem budynku – zapisanym jako W/m2K. Im niższa wartość, tym wolniejszy przepływ ciepła, więc niskie parametry będą charakteryzowały wysoko wydajną izolację. Zatem w nowej konstrukcji celem jest dopasowanie tych wartości U, aby zapewnić dobry poziom wewnętrznego komfortu. Od 2021 roku przepisy uległy zmianie i obniżono normy regulujące izolację dachów i ścian zewnętrznych do wartości:
- 0,30 W/(m²K) dla płyt fundamentowych,
- 0,20 W/(m²K) dla ścian zewnętrznych,
- 0,15 W/(m²K) dla dachów i stropodachów,
- 0,9 W/(m²K) dla okien.
Rola izolacji w budynku
Planując budowę nowego domu warto zadbać o prawidłowe zaizolowanie ścian fundamentowych przed wilgocią oraz zimnem. Niezbędna jest wcześniejsza ocena terenu, uwzględnienie izolacji w projekcie, wybór odpowiednich materiałów i prawidłowa instalacja. Ściany fundamentowe wykonuje się za pomocą izolowanych szalunków betonowych zbrojonych stalą. Po wylaniu betonu rozpoczyna się praca nad płytą wewnętrzną. Stosuje się paroizolację i stal zbrojeniową, aby stworzyć podłogę, która z łatwością radzi sobie z obciążeniem i utrzymuje stałą, komfortową temperaturę. Szalunki eliminują mostki termiczne — zjawisko, które występuje, gdy nieizolowane fundamenty i materiały ramowe tworzą „pomost” między wnętrzem i otoczeniem domu. Ciepło łatwo przechodzi przez mostek termiczny – zatrzymanie go zapewni komfort i oszczędzi energię. Ponadto izolacja termiczna i hydroizolacja chronią podłogi i ściany domu przed przenikaniem wilgoci i podsiąkaniem wody gruntowej.
