Spis treści:
Paroizolacja to stosunkowo nowa metoda, mająca za zadanie zapobiegać przedostawaniu się pary wodnej z pomieszczeń do wnętrza poszczególnych elementów konstrukcji budynku, a także izolacji termicznej. Jest to istotny szczegół, na który warto zwrócić uwagę, jeśli ocieplenie domu ma prawidłowo zatrzymywać energię cieplną wewnątrz. Pod wpływem różnicy temperatur para może przedostawać się do wnętrza m.in. ścian, gdzie się skrapla. Powoduje to rozwój mikroorganizmów, oraz tworzenia się grzybów, zagrażającym zarówno zdrowiu człowieka jak i całej konstrukcji obiektu. Zawilgocenie może spowodować większe straty ciepła, tym samym dynamizując koszty i zużycie ogrzewania. Paroizolacja temu zapobiega. Najczęściej jest to warstwa folii z tworzywa sztucznego, maksymalnie uniemożliwiająca, przenikanie wilgoci ze środka domu do ścian lub stropów.
Rodzaje paroizolacji
Jako że w domach, mieszkaniach i innych budynkach montuje się obecnie bardzo szczelne okna oraz drzwi, oprócz dobrej wentylacji przydaje się również paroizolacja. Staje się to coraz popularniejsze i niezbędne rozwiązanie, z tego względu, że w nowym budownictwie, a także po wymianach starych elementów konstrukcji na nowe, standardowe otwory wentylacyjne nie wystarczają. Jest kilka opcji zabezpieczenia budynków. Możemy wyróżnić tradycyjne, a także aktywne rodzaje rozwiązań.
Tradycyjne metody paroizolacji
Do tradycyjnych zaliczamy m.in. bariery parowe i opóźniacze par, które określane są przez swoją przepuszczalność. Chodzi dokładnie o ilość ziaren wody, przepływających przez jeden metr kwadratowy materiału na sekundę. Dopuszczalną wartością jest ta mniejsza niż 1,0. Bariery to m.in. paroizolacja bitumiczna i aluminiowa, stosowane są najczęściej przy niewentylowanych dachach pokrytych blachą lub blachodachówką, a także stropodachach. Są odporne na wahania temperatury oraz na wilgotność, dlatego używa się ich nawet nad saunami czy basenami, chroniąc ich termoizolację.
Opóźniaczami pary nazywane są folie polietylenowe o odpowiedniej grubości. Zazwyczaj jest to od 0,15 do 0,2 mm. Montowane głównie przy konstrukcjach dachów, pod krokwiami, między jego ociepleniem a płytami kartonowo-gipsowymi. Dzięki nim wilgoć nie przedostaje się przez sufit do izolacji termicznej. Ponadto znaleźć ją można także na drewnianych stropach, oknach dachowych, ścianach w szkieletowej konstrukcji lub ściankach działowych. Surowiec ten sprawia, że zabezpieczenie przed wodą w stanie lotnym jest niemalże w 100% szczelne. Warto jednak wiedzieć, że każda folia przepuszcza minimalną część pary wodnej. W zależności od rodzajów jest to średnio około 0,5 g na metr kwadratowy w ciągu doby. Mieści się to w normie, która nie zaszkodzi żadnej konstrukcji i nie prowadzi do jej zawilgocenia. Niemniej jednak należy podkreślić, że to nie zwalnia z obowiązku posiadania odpowiedniej wentylacji. Połączenie wywietrzników z dobrej jakości produktem poradzi sobie z naturalnym wytwarzaniem pary podczas np. czynności domowych — gotowania, prania czy nawet oddychania.
Aktywne metody paroizolacji
Do aktywnych metod zaliczamy m.in. regulatory pary, składające się z trzech warstw polipropylenu, czasami dodatkowo osłonięte powłoką polietylenową. Istotnym aspektem jest to, że folie powinny być stosowane tylko i wyłącznie w parze z membraną dachową. Paroizolacja na rynku dostępna jest od wielu lat, ale 2-3 dekady temu odstraszała swoją ceną. Dziś trafia w gusta klientów dzięki swoim właściwościom. Może ona gromadzić nadmiar wilgoci, stopniowo go oddając. Jest swego rodzaju zaworem, wchłaniającym niewielkie oraz kontrolowane ilości pary wodnej, przepuszczając na zewnątrz dawkę, która nie zagraża konstrukcji ani termoizolacji. Obecnie metody aktywne stosuje się do dachów, a także w mieszkaniach.
Czy warto zainwestować w paroizolację budynków mieszkalnych?
Ocieplenie budynków powinno iść w parze z paroizolacją, przede wszystkim dlatego, że termoizolacja obiektów może wtedy w pełni spełniać swoje zadanie Dzięki temu do konstrukcji obiektów i warstwy izolacji cieplnej nie dostanie się wilgoć, mogąca zakłócić prawidłowe niwelowanie strat energii, podnosząc zapotrzebowanie energetyczne, a także koszty z tym związane. Oprócz tego dzięki barierze ochronnej nie rozwijają się mikroorganizmy, pleśń i grzyby, zagrażające zdrowiu mieszkańców jak i szkieletowi budynków. Paroizolacja jest konieczna w pomieszczeniach, w których naturalnie wydobywa się więcej pary wodnej, takich jak kuchnia oraz łazienka. Pozwala to zaoszczędzić na potencjalnych kosztach związanych z nieuniknionymi w przyszłości remontami, a także ustrzec się przed chorobami dróg oddechowych wywołanymi drobnoustrojami.
