Spis treści:
Dzięki specjalnej opasce wokół domu ściany budynku są skutecznie chronione przed deszczem oraz rozpryskami brudu. Zastosowanie tego rozwiązania nie tylko pomaga utrzymać fasadę w czystości, ale przede wszystkim zapobiega przedostawaniu się wilgoci w głąb muru.
Sprawdzonych metod na budowę opaski wokół domu jest kilka. Warto więc dokładnie rozważyć, która opcja będzie optymalna dla danej nieruchomości i na co warto zwrócić uwagę podczas jej tworzenia.
Na co zwrócić uwagę przy budowie opaski wokół domu?
Nowoczesne budownictwo odchodzi od opasek wykonywanych z betonu. Powszechnie stosowane jeszcze do niedawna, miały odprowadzać wody opadowe z dala od ścian fundamentowych i piwnicznych, ale praktyka pokazała, że ta metoda nie spełnia oczekiwań. Po pewnym czasie w betonie pojawiały się pęknięcia powodujące kruszenie i odrywanie się opasek od ścian domu. Przez powstałe szczeliny woda spływała po elewacji w kierunku fundamentów, co więcej – wyrastały tam zwykle trudne do usunięcia rośliny. Opaski betonowe blokowały odsychanie gruntu w bezpośredniej bliskości budynku, przyczyniając się do zawilgocenia ścian nawet do poziomu parteru.
Opaska otaczająca budynek musi zostać więc wykonana z solidnych i zarazem przepuszczalnych materiałów, aby nie blokować wysychania gruntu. Zamiast betonu, do jej budowy lepiej wykorzystać kruszywa lub kostkę brukową.
Jeżeli zdecydujemy się na opaskę wykonaną ze żwiru, zbyt cienka jego warstwa spowoduje, że woda deszczowa nie będzie prawidłowo odpływać. Jeśli z kolei opaska będzie zbyt wąska, nie złapie wody spływającej z dachu. Z uwagi na to powinna być ona zawsze o kilka centymetrów szersza niż jego obręb. Należy też unikać sadzenia na opasce żwirowej roślin, ponieważ przytrzymują wilgoć, od której chcemy odseparować mury.
Żeby skutecznie odprowadzać wodę deszczową, opaska powinna być nachylona o około 1-2% w kierunku trawnika lub chodnika.
Jeśli nie zastosuje się krawężników, gleba napływająca wraz z deszczem z trawnika może uniemożliwić prawidłowe przedostawanie się wody do żwiru.
Ewentualny drenaż wykonujemy przed budową opaski.
W przypadku, gdy pas okalający dom ma pełnić również funkcję ścieżki, jego szerokość powinna wynosić około 1,2 m (tak, aby dwie osoby mogły się na nim swobodnie wyminąć).
Niezbędne jest wykonanie uszczelnienia muru, w przeciwnym razie dojdzie do rozprzestrzeniania się wilgoci oraz pleśni.
Żwirowa opaska wokół domu
Żwir chroniący przed wodą opadową posiada pewne niewątpliwe zalety w porównaniu z innymi materiałami. Zastosowany do wykonania opaski, przede wszystkim wymaga mniej pracy oraz specjalistycznej wiedzy. Jest też szczególnie opłacalny cenowo, a projekt można wdrożyć nawet bez angażowania fachowców.
Na opaskę żwirową warto się zdecydować szczególnie wówczas, gdy wokół domu znajduje się glina oraz po wykonaniu systemu odwadniającego.
Pas zwykle ma szerokość od 30 do 60 cm, a głębokość zabezpieczenia wynosi od 10 do 30 cm. Do jego wykonania możemy wybrać zarówno żwir, jak i tłuczeń czy otoczaki. Szukajmy materiału, który fakturą i kolorystyką będzie współgrać z wyglądem posesji. Wybór jest ogromny. Decydując się np. bazalt, granit lub kamień łupkowy, stworzy się obrzeże wokół domu w nowoczesnej czarno-szarej tonacji.
Zalecany jest żwir o ziarnistości 16/32 mm lub 40/60 mm. W regionach o wysokiej częstotliwości opadów wskazane jest zastosowanie żwiru drobnoziarnistego, ponieważ im mniejsze kamienie, tym szybciej woda deszczowa będzie po nich spływać. W przypadku większych kamieni drenaż trwa dłużej, a podczas ulewnego deszczu woda może gromadzić się i utrzymywać nawet przez kilka godzin.
Jak zrobić opaskę ze żwiru?
Prace nad opaską rozpoczynamy od precyzyjnego wypoziomowania i wyrównania terenu pod żwir. Na przykładową odległość 50 cm od ściany budynku wbijamy drewniane kołki, a następnie mocujemy wzdłuż nich sznurek, który wyznaczy granicę zabezpieczenia.
W dalszej kolejności rozkładamy włókninę wokół całego domu na wymaganą szerokość opaski. Możemy użyć różnych rodzajów włókniny, takich jak czarna, ściółkująca, czy geowłóknina, unikając jednak nieprzepuszczalnej folii. Należy przy tym zwrócić uwagę, aby na miejscu złączeń pasy włókniny nachodziły na siebie najlepiej na 10 cm, zapobiegając w ten sposób wyrastaniu roślin. Podczas układania włókniny trzeba zadbać o to, aby powierzchnia pozostawała równa, bez fal i wybrzuszeń, co utrudniłoby pokrycie jej kamieniami.
Na tak przygotowane miejsce nasypujemy równomiernie kamienie, tworząc warstwę o grubości co najmniej 10 cm, aby uniknąć prześwitów.
W celu ograniczenia przesypywania się żwiru z opaski na trawnik oraz przedostawaniu się na nią chwastów wskazane jest wykończyć krawędzie opaski od strony zewnętrznej krawężnikiem, palisadą lub kostką brukową.
Opaska wokół domu z kostki brukowej
Kostka brukowa jest wytrzymałym materiałem, który doskonale znosi obciążenia oraz niesprzyjające warunki atmosferyczne, co sprawia, że opaska będzie służyć przez wiele lat bez konieczności częstych napraw czy wymiany. Budulec ten dostępny jest w różnych kształtach i kolorach, dzięki czemu łatwo dopasowuje się do stylu domu i jego otoczenia. Stworzenie za jego pomocą ciekawego wzoru nie stanowi większego problemu, a oryginalna kompozycja podkreśli walory wizualne posesji.
Elastyczność układania kostki umożliwia dostosowywanie opaski do kształtu budynku oraz terenu i pozwala na efektowne wytyczanie granic i ścieżek.
Dzięki szparom między kostkami woda deszczowa może łatwo przesiąkać do ziemi. Pomaga to w odprowadzaniu wody z powierzchni i minimalizuje ryzyko zalania terenu wokół domu. Materiał ten jest zarazem łatwy w utrzymaniu czystości. Daje się łatwo zamiatać, dzięki czemu opaska będzie zawsze prezentować się estetycznie.
Jak wykonać opaskę z kostki brukowej?
Pierwszym etapem prac nad opaską z kostki brukowej jest korytowanie. Planowaną szerokość pasa wytyczamy za pomocą kołków, analogicznie jak w przypadku zastosowania żwiru. Usuwamy glebę do gruntu na głębokość minimum 25 cm.
Następnie osadza się krawężniki. Granice wykopu można utworzyć także z palisad lub plastikowych obrzeży. Powinny one wystawać ponad poziom gruntu maksymalnie na 2 cm, aby nie zakłócać odpływu wody deszczowej.
Kolejny etap stanowi budowa podbudowy z wykorzystaniem naturalnego lub łamanego kruszywa. Głębokość podbudowy dla kostki o grubości 4 cm powinna wynosić około 20 cm. Zaleca się tworzyć ją warstwami, ubijanymi ręcznym ubijakiem lub wibratorem płaszczyznowym.
Na gotowej podbudowie tworzymy podsypkę (np. cementowo-piaskową, która nie może być intensywnie zagęszczana, gdyż doprowadziłby to do uszkodzenia warstwy ocieplenia ścian fundamentowych) o grubości około 5 cm. Wyrównujemy ją za pomocą łaty i profilujemy jej nachylenie. Tak przygotowana powierzchnia jest gotowa na układanie kostki brukowej.
Istotne jest, by nie przylegała ona bezpośrednio do ściany fundamentowej, gdyż nawet jej nieznaczne ruchy mogą doprowadzić do uszkodzenia izolacji pionowej. Z tego względu niezbędna jest szczelina dylatacyjna o grubości 1-2 cm, którą po ułożeniu nawierzchni wypełnia się piaskiem.
Opaska wokół domu – dlaczego jest potrzebna?
Wilgoć gromadząca się na elewacji może z łatwością przedostać się w głąb muru i w najgorszym przypadku spowodować rozwijanie się pleśni. Budowa opaski wokół domu nie tylko zapewnia czystość, ale także chroni ściany budynku przed zawilgoceniem. Poprawnie wykonana opaska pomaga w odprowadzaniu wody deszczowej z dachu, zapobiegając zalewaniu terenu wokół budynku i minimalizując ryzyko zalania piwnic.
Szeroki wachlarz materiałów dedykowanych do jej wykonania sprawia, że opaska wpływa pozytywnie na wygląd posesji, tworząc wyraźną granicę między budynkiem a otaczającym go terenem i stanowiąc atrakcyjny element wizualny obejścia. Pas o odpowiedniej szerokości posłuży zarazem jako ścieżka dookoła domu, ułatwiając dostęp do różnych części działki.
